niedziela, 20 stycznia 2013

dziedzictwo kulturowe na wsi - ochrona

Warto czytać, żeby wiedzieć co i jak chronić





Publikacja powstała z myślą o działaczach samorządowych i lokalnych liderach, jak również mieszkańcach polskich wsi, budujących nowe domy oraz wszystkich tych, którzy chcą w poprawny sposób kształtować swoje otoczenie. Aby wyrobić sobie odpowiedni stosunek do wiejskiego dziedzictwa, a następnie właściwie to dziedzictwo zagospodarować, należy zająć się następującymi kwestiami:

  • inwentaryzacją (co to jest?);
  • waloryzacją (jakie to jest?);
  • wytycznymi (co zrobić?);
  • planem (jak to zrobić?).
Są to cztery podstawowe kroki metody jednostek i wnętrz architektoniczno-krajobrazowych. Układ naszej książki odzwierciedla kolejne etapy postępowania uwzględniającego tą zasadę. 




Każde miejsce opowiada swoją historię, czyli rzecz o dziedzictwie wiejskim
red. Marek Konopka, Dorota Matyaszczyk, Ewa Pustoła-Kozłowska

Opracowanie jest wspólnym dziełem osób związanych z rolnictwem i rozwojem obszarów wiejskich, ale głównie architektów, etnografów, archeologów i przedstawicieli wielu innych dziedzin związanych z dziedzictwem kulturowym wsi. Celem książki jest uświadomienie Czytelnikowi, co to jest dziedzictwo kulturowe wsi polskiej, jakie wartości ze sobą niesie, jak należy je chronić i jak można je wykorzystać.Książkę adresowana jest do decydentów rządowych, do władz samorządowych, lokalnych liderów i przedsiębiorców, nauczycieli i wychowawców, uczniów i studentów - mieszkańców swoich małych ojczyzn. Wydawca: Fundacja Fundusz Współpracy. Wydanie sfinansowane przez Fundację Wspomagania Wsi.  





Rzecz o dziedzictwie na wsi. Rady, przykłady, informacje.
red. Justyna Duriasz-Bułhak, Krystian Połomski, Anna Potok

Publikacja ta ma inspirować do podejmowania konkretnych działań, służących ochronie dziedzictwa kulturowego i wykorzystaniu jego potencjału w rozwoju lokalnym. Opowiada o tym, jak mądrze posługiwać się dziedzictwem dla dobra nas, współczesnych, i jak dzięki temu zachować je dla naszych dzieci i wnuków. Kierujemy tę książkę przede wszystkim do wspólnot lokalnych, a więc do władz samorządowych, do organizacji, do liderów, i wreszcie do każdego, kto choć przez chwilę poczuł się spadkobiercą wszystkiego tego, co nas otacza.

historia utrwalona - przykłady

Utrwalaniem świadectw historii zajmuje się obecnie wiele instytucji w ramach różnych projektów i programów. To co robią instytucje na dużą skalę możemy zrobić także w naszym małym ( i nie małym) zakresie. 
Warto przyjrzeć się kilku  z nich zanim zabierzemy się za utrwalanie i udostępnianie zbiorów łagiewnickich.

Narodowe Archiwum Cyfrowe NAC
a w nim 2 zdjęcia z Łagiewnik 





obejrzyj filmik o procesie digitalizacji 



projekty Ośrodka Karta:
Cyfrowe Archiwa Tradycji Lokalnej CATL
CATL praktycznie - na blogu m.in. o prawie autorskim 

 Biblioteka Cyfrowa


projekt Ośrodka Karta i Domu Spotkań z Historią        
 Archiwum Historii Mówionej 








 opracowania fundacji Muzyka Odnaleziona: 
Archiwum Muzyki Wiejskiej
filmy archiwalne
nagrania audio


lokalny projekt małej organizacji Młody Mołodycz
Wirtualna Izba Pamięci

XVII edycja konkursu „Historia Bliska”

Ośrodek KARTA, wraz z instytucjami partnerskimi: Europejską Siecią Pamięć i Solidarność i Fundacją Körbera z Hamburga ogłasza XVII edycję konkursu „Historia Bliska” w roku szkolnym 2012/2013:

Polacy–Sąsiedzi po II wojnie światowej: przeciw sobie, obok siebie, razem…

Ponieważ takie doświadczenia nie są obce mieszkańcom Łagiewnik zachęcam do udziału. Jeśli znajdą się zainteresowani młodzi ludzie możemy popracować nad tematem wspólnie w ramach działania Ferie z Przeszłością.

Konkurs skierowany jest do młodzieży szkół ponadpodstawowych z całej Polski.

Uczestnikom konkursu proponujemy zbadanie i opisanie na podstawie konkretnych doświadczeń społeczności, z jakiej się wywodzą lub w jakiej żyją: w mieście, na wsi, w kręgu rodzinnym, przyjacielskim czy sąsiedzkim − w jaki sposób w drugiej połowie XX wieku wyglądały i zmieniały się relacje między Sąsiadami – zarówno żyjącymi wewnątrz jednego kraju, jak i tymi z sąsiedzkich narodów, które rozdzielały − niekiedy zmieniające się − granice państw.
Pragniemy, aby przyjrzeli się różnym, znaczącym wydarzeniom i życiu codziennemu – w dowolnym momencie przestrzeni historycznej: od traumy II wojny światowej, przez czas podziałów narzuconych „żelazną kurtyną” i dramatycznych zawirowań wewnątrz bloku „demokracji ludowych”, przez rewolucję „Solidarności” i przełom lat 1988−1989, aż po współistnienie w zjednoczonej Europie.

Na konkurs nadsyłane mogą być wyłącznie prace oryginalne, oparte na samodzielnie zebranych, wcześniej niepublikowanych materiałach źródłowych, pozyskanych w wywiadach, kwerendach w archiwach środowiskowych, publicznych czy domowych. 

Praca może mieć formę dowolną, ale adekwatną do założeń badawczego konkursu historycznego. Może być to: krytycznie opracowany dziennik, wspomnienie czy zbiór dokumentów; pozyskana i krytycznie opracowana relacja świadka/świadków historii; zbiór zdjęć z autorskim opisem i komentarzem; film DVD, audycja radiowa czy prezentacja lub wystawa multimedialna przywołujące/wykorzystujące materiały źródłowe, kolaż, książka itp. Dopuszczalne są również inne formy, także mieszane − poza formami czysto plastycznymi (np.: plakat, rysunek, makieta) będącymi jedyną formą przekazu efektów pracy badawczej i zgromadzonych źródeł.

Praca może być przygotowana indywidualnie lub zespołowo (grupa − także międzynarodowa − maksimum do 8 osób-uczniów) pod opieką nauczyciela lub innej osoby dorosłej; przy wsparciu: szkół, drużyn harcerskich, klubów, domów kultury, świetlic, parafii, lokalnych bibliotek i innych instytucji pracujących z młodzieżą, a także rodziny. Praca może być przygotowana i przesłana także bez takiej opieki, jeśli co najmniej jeden z współautorów pracy jest pełnoletni i może w imieniu Zespołu podpisać Metryczkę Pracy – oficjalne zgłoszenie pracy na konkurs. Prace tworzone przez zespoły międzynarodowe mogą mieć opiekuna lub opiekunów z jednej lub dwóch/wszystkich stron partnerskich.

Podstawowym, obowiązującym językiem konkursu „Historia Bliska” i przesyłanych prac konkursowych jest język polski. Praca zespołów dwu- (lub wielonarodowych) może być dostarczona jako a) jedna praca maksimum dwujęzyczna (w tym obowiązkowo język polski); b) dwie prace identyczne merytorycznie, ale różne językowo (w tym obowiązkowo język polski);
Językiem dodatkowym prac zespołów wielonarodowych może być język angielski, niemiecki, czeski, słowacki, rosyjski.
Formalny termin rozpoczęcia konkursu: 10 września 2012, termin końcowy nadsyłania prac 28 lutego 2013; przewidywany termin zakończenia (ogłoszenia wyników i uroczystości finałowej z rozdaniem nagród) koniec roku szkolnego, najpóźniej połowa września 2013.

Jury przyzna uczniom pieniężne nagrody i wyróżnienia (indywidualne i zespołowe), a nauczycielom wspierającym uczniów – nagrody i wyróżnienia specjalne. Przewidziane są także różne nagrody dodatkowe − rzeczowe, także w postaci udziału uczniów i nauczycieli w seminariach i warsztatach historycznych − w tym międzynarodowych krajowych i zagranicznych. Na nagrody i wyróżnienia dla uczniów i nauczycieli Organizatorzy planują pulę 50.000 zł (kwota ta może ulec jeszcze zmianie).

Informacje szczegółowe, materiały pomocnicze, regulamin konkursu, Metryczka Pracy oraz informacje bieżące znajdują się na stronie www.historiabliska.pl.